Zakres tematyczny pytań okazał się bardzo szeroki – młodzi uczestnicy pytali zarówno o zagadnienia techniczne, jak i o osobiste doświadczenia Sławosza na orbicie. Przykładowo, jedna z uczennic zapytała, które doświadczenia z wcześniejszej kariery inżynierskiej okazały się przydatne podczas misji. Astronauta odparł, że nauczyły go one radzenia sobie z niespodziewanymi awariami – wspomniał „ciężkie godziny spędzone w laboratorium wtedy, kiedy coś nie działało”, zaznaczając, że podobnie na ISS bywa, iż otaczające systemy sprawiają kłopoty i trzeba wykazać się cierpliwością oraz pomysłowością.

Padło też pytanie od nastoletniej Marysi, jak sukces pierwszego polskiego astronauty na ISS może zmotywować młodych Polaków do pokierowania własną karierą. Sławosz z pokorą przyznał, że trudno mu powiedzieć, jak można wykorzystać go jako motywację, ale przekazał młodzieży ważną radę: „warto spędzać czas nad tym, co się lubi robić. Trzeba iść mocno do przodu i się nigdy nie poddawać” – podkreślił, dodając że to właśnie pasja i wytrwałość są kluczem do późniejszych dużych sukcesów.

Nie zabrakło również pytań o codzienne odczucia z życia astronauty. Dziewięcioletnia Madzia zapytała, co czuł w trakcie lotu na ISS oraz która czynność w stanie nieważkości jest dla niego największym wyzwaniem. Astronauta szczerze opisał, że podczas startu towarzyszyła mu ogromna ekscytacja zmieszana z odrobiną strachu – w końcu siedział w rakiecie lecącej w nieznane. Natomiast w warunkach nieważkości za największe wyzwanie Uznański uznał poruszanie się po stacji: „jest przy tym bardzo dużo zabawy, ale również jest to dosyć dużym wyzwaniem, żeby [...] nie poobijać się o jakiś sprzęt” – tłumaczył z uśmiechem, opisując naukę latania w ciasnych modułach orbitalnego laboratorium.

Pojawiły się także pytania o bardziej przyziemne sprawy: czy skafander astronauty przeszkadza w pracy, co można było zabrać ze sobą w bagażu osobistym, jak wyglądają posiłki na ISS czy jakie jest ulubione zajęcie w czasie wolnym w kosmosie. Na to ostatnie Sławosz odpowiedział, że chyba dla każdego astronauty – jego nie wyłączając – ulubioną chwilą relaksu jest poderwanie się do okna Cupola i podziwianie stamtąd Ziemi w całej okazałości. Z kolei zapytany o ulubionego bohatera z dzieciństwa, stwierdził, że trudno mu wskazać konkretną postać – zawsze starał się podążać własną ścieżką zamiast naśladować idoli.

Ciekawostką rzeszowskiej sesji okazało się pytanie o… jedzenie. Jeden z uczniów zapytał, czy polskie pierogi smakują inaczej w kosmosie. Sławosz przyznał, że nie tylko pierogi, ale całe pożywienie ma w przestrzeni kosmicznej nieco inny smak niż na Ziemi. Podkreślił jednak z dumą, że przywiezione przez niego na orbitę polskie pierogi bardzo smakowały całej załodze ISS.